Czy jesteś gotowy na miłość?

Czytam te głupie plotkarskie portale. W sumie jeden. Wiadomo jaki. Wybaczcie. 

Widzę wielkie baby boom  Gwiazdy i gwiazdeczki, celebryci i ich kierowcy, wszyscy, WSZYSCY zachodzą w ciążę. Wszyscy chcą mieć potomka, przedłużenie życia, radość z pieluch, albo najzwyczajniej w świecie, chcą na tym dziecku zarobić. 


Widzę też, że wrócił okres tzw. "świadomego macierzyństwa" (Co to znaczy świadome i ile to ma wspólnego z wiekiem?!). Ludzie po 30., stabilna sytuacja zatrudnienia, sytuacja materialna na odpowiednio wysokim poziomie, odpowiedzialny mąż, wielki dom. Wszystko jak należy. Jak Pan Bóg przykazał i jak sąsiadka pozazdrościła. 

Zastanawiam się, czy tak nie byłoby łatwiej. Czekać na odpowiedni moment, na ostatni dzwonek, na znak od jajników "teraz albo nigdy!"? Czy nie łatwiej byłoby stłumić w sobie odgłosy instynktu macierzyńskiego i udawać, że człowiek skupia się na karierze, której nie było, na pieniądzach, których zawsze brakowało? Może to nie był właściwy moment, może wszystko źle przekalkulowaliśmy. Może łatwiej byłoby za lat 7? 10? Może byłoby lepiej? Mama mówiła, ojciec przestrzegał. Skończ dziecko studia, potem dzieci. Będzie na to odpowiedni moment. Czy kiedyś jest odpowiedni moment? Czy to nie jest tak, że zawsze znajdziemy jakąś wymówkę dla swoich marzeń? Trudnych, ciężkich marzeń. (No macierzyństwo lekkie nie jest!) Czy to nie jest tak, że jak znajdziesz wymarzoną pracę, to okaże się, że pieniądze nie takie, a jak będą takie jakie trzeba, to będziesz chciał je spożytkować na inny cel niż paczka pieluch? Czy to nie jest tak, że nigdy nie jest odpowiedni moment? Odpowiedni moment na oszczędzanie, mycie rączek przed obiadem i całowaniu guzów? Jest taki? Moment na miłość? Może? Może my nie jest gotowi kochać?

Czy nie lepiej byłoby poczekać? Może byłoby łatwiej, może lepiej?

Patrzę w stronę łóżeczka, gdzie śpi Z. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek było lepiej? 

P.S. Co to znaczy odpowiedni?